به گزارش ايلنا،این روزنامه بریتانیایی در یادداشتی با بیان اینکه در ساعات اولیه ورود ترامپ به اروپا، رییس‌جمهور آمریکا مشغول تحقیر و توهین دوستان و متحدان آمریکا و تهدید به خروج از ناتو شد، نوشت که او به طور علنی ترزا می را تحقیر کرد. او برند زشت "مرد سرکش سیاست‌ها" را با خود به هلسینکی و مذاکره با حامی، رفیق همیشگی و دوست نارسیست خود یعنی ولادیمیر پوتین برد.
این رسانه با طرح این سوال که قرار است سران کشورهای دموکرات غربی چقدر به ترامپ اجازه پیشروی بدهند تا بالاخره خطوطشان را ترسیم کنند و چقدر باید بگذرد تا او را به عنوان یک آنتاگونیست و مخاصمه‌جو بشناسند، نه یک متحد و شریک در ارزش‌ها و منافع نوشت: آنگلا مرکل سرسختی بیشتری نشان داده است. ترزا می متملق بوده است.
نویسنده این گزارش با اشاره به موضوعات مشترک بین پوتین و ترامپ در مذاکرات هلسینکی نوشت: آنها درباره اشغال کریمه توسط روسیه، حملات سایبری آنها و دخالت در انتخابات ۲۰۱۶ و حمله شیمیایی در سوریه صحبت کرده‌اند اما قطعا دستورکار شخصی ترامپ چیزی کاملا متفاوت از این مباحث است؛ ایران.
این رسانه با بیان اینکه اروپایی‌ها سعی می‌کنند دشمنی خونی واشنگتن با ایران بعد از انقلاب ۱۹۷۹ را فراموش کنند، نوشت: آنها عمق جهالت آمریکا را نادیده می‌گیرند. دیپلمات‌های آمریکایی چهل سال است که در ایران کار نمی‌کنند. سیاست‌مداران آمریکایی، تجار و رسانه‌ها دانش ناچیزی درباره این کشور دارند. برای دشمنان ایران به ویژه دیکتاتورهای پارانوید منطقه بسیار ساده است که از این خلاء، برای نمایش ناعادلانه یک چهره منفی از ایران در فضای بین‌المللی استفاده کنند.
گاردین، در ادامه این یادداشت به ذهنیت جان بولتون مشاور امنیت‌ملی ترامپ در مورد ایران اشاره کرد و مدعی شد: او ایران را یک موضوع تمام نشده می‌داند که بخشی از تئوری محور شرارت جرج بوش است. عراق در دوران صدام حسین به طور خونین مورد حمله قرار گرفت؛ کره‌شمالی نیز مجبور به تسلیم و اطاعت شده یا دست کم آنها چنین باوری دارند. دو یال از محورهای شرارت کارشان تمام شده و آنها خواستار یک سره کردن کار هستند.
سوزان رایس، مشاور امنیت‌ملی اوباما، دیدار ترامپ در هلسینکی با همتای زیرک و مجرب خود پوتین، بدون حضور مقامات یا کسی که دیدار را صورت‌جلسه کند، یک دستورالعمل برای رسیدن به یک فاجعه دانست. با توجه به نیاز ترامپ به اعتبار، شایعه "معامله بزرگ بر سر ایران" بیش از توان مقاومت ترامپ است.
این رسانه نوشت: کشورهای اروپایی از اینکه ترامپ تحت تاثیر سعودی‌ها و نتانیاهو که هفته پیش در مسکو با پوتین دیدار داشته، به طور محرمانه با شناسایی کریمه توسط آمریکا موافقت کند و تحریم‌های روسیه درمورد اکراین را بردارد و در عوض به توافقی با پوتین در مورد خروج ایران از سوریه رسیده باشد، دلخور هستند. هر توافقی با این محتوا به معنای نجات بشار اسد و پذیرش استیلای مسکو بر خاورمیانه است. این به معنای یک خیانت تاریخی به حامیان دموکراسی است.
بر اساس این گزارش، ترامپ از چنین سقوطی نمی‌ترسد، زیرا هدف نهایی و غیرقابل انکار او جلوگیری از جاه‌طلبی‌های ایران است. هدف او چیزی جز تغییر نظام در ایران نیست. هرکس که جنگ عراق را به یاد داشته باشد، نشانه‌ها را می‌تواند به راحتی بخواند؛ تحریک ترامپ به تظاهرات خیابانی در ایران، خروج از توافق هسته‌ای، تحریم‌های جدید، اعتراض ریاکارانه به مساله حقوق بشر و تلاش‌های بی‌رحمانه برای اهریمن‌پنداری و منزوی کردن مقام‌های ایران.
به گزارش این روزنامه بریتانیایی، متحدان ایالات متحده نمی‌توانند از این طوفان نجات پیدا کنند. فشارهای کاخ سفید، نفوذ مستقیم سیاسی، استفاده از اهرم سیستم مالی و ارزی آمریکا، اطلاعات دروغین، تهدیدات علنی، نادیده گرفتن نرم‌های دموکراتیک و قوانین بین‌المللی و رویکرد خصمانه با دیپلماسی، از جمله متدهای ترامپ در قلدری کردن با دولت‌های اروپایی برای جلب حمایت از رویکرد ضدایرانی اوست. در غیر این صورت او اروپایی‌ها را جریمه خواهد کرد.
بر اساس این گزارش، در مورد پوتین، او هویج را به چماق ترجیح داده است. اینکه روسیه در راستای اهداف آمریکا نقش بازی کند، به هیچ وجه امر مسلمی نیست. علی اکبر ولایتی مشاور رهبر ایران هم هفته قبل از دیدار ترامپ و پوتین، نشست مشترکی با رییس‌جمهور روسیه در مسکو داشت و از اینکه روسیه به دوستی‌اش با ایران ادامه می‌دهد، اطمینان کسب کرد. حتی معلوم نیست آیا پوتین توانایی خارج کردن ایران از سوریه یا تمایل به این کار را دارد یا خیر.
گاردین در پایان اذعان کرد: ملاحظات اخلاقی عامل بازدارنده‌ای در برابر رفتارهای غیرقابل کنترل ترامپ در ائتلافش با ایدئولوگ‌های دست راستی، دیکتاتورهای خاورمیانه و اسرائیلی‌ها در ورود به یک جنگ با ایران در صورتی که آنها برای مثال تنگه هرمز را مسدود کرده و مانع از صادرات نفت کشورهای خلیج فارس شود، نیست.
این رسانه با طرح این سوال که آیا چشم‌انداز جنگ با ایران دلیل موجهی برای عدم همراهی دموکراسی‌های غربی با ترامپ نیست؟ نوشت: جنگ با ایران می‌تواند کاری کند که جنگ با عراق شبیه به قدم زدن در پارک به نظر برسد. اگر قرار نیست ما (اروپایی‌ها) جلوی ترامپ را بگیریم، چه کسی قرار است این کار را بکند؟
نظر شما